Basın

Türkler İsrail’e döndü ve Tel Aviv’deki kuleleri inşa ediyorlar

01353

Bakan Kahlon’un altı yabancı inşaat firmasını İsrail’e getirmek için açtığı ihalede, İsrail’de 20 yıldır faaliyet gösteren Türk firması Yılmazlar’ın modeline değinildi.

Yigal Alon Yolu üzerinde iki ofis kulesi haline gelecek bir şantiyenin 35. katının tepesinde, avuçlarının arasında görünen Tel Aviv’e bakan iki adam batıya bakıyor. Çevre hızla gelişiyor, buna hiç şüphe yok. Ayalon şeritleri ve Menachem Begin ve Tel Aviv’in bir sonraki ana iş merkezi olacak çilingir caddeleri boyunca, ister ofisler, ister lüks daireler için yapım aşamasında olan on kuleyi kolayca adlandırabilirsiniz.

“Biz burada inşa ediyoruz” diyor biri, diyagonal hatlarının ayırt edici özelliği haline gelen Azrieli Sharona kulesini işaret ederek; “Ve burada,” diye ekliyor, toptan satış pazarında inşa edilmekte olan Gindi TLV kule grubuna biraz güneyi işaret ederek; “Ve burada da” bu sefer kuzeyi gösteriyor, burada dev bir Samsung afişi Midtown lüks konut projesini süslüyor.

Konuşmacı, Türk inşaat şirketi Yılmazlar’ın CEO’su Ahmet Arık ve yanındaki kişi, şirketin İsrail’deki temsilcisi ve tam 20 yıl önce İsrail inşaat pazarıyla eşleştirilmesinden sorumlu olan Nissim Recruitment. Önümüzdeki haftalarda 40 kata çıkması beklenen ve Jabotinsky ekseninden Ramat Gan’a batı girişinde konut ve inşaat inşa eden lüks kule Time Tower’ın şu anda firmanın istihdamda olduğu söylenebilir. tüm kulelerin yaklaşık yarısında .. Yeni olan – şirketin tamamı Türk olan sadece 1.200 çalışanı olduğu göz önüne alındığında oldukça etkileyici hakimiyet. Maliye ve İskan Bakanlıklarının geçtiğimiz günlerde yayımladığı bir okuyucu çağrısında, altı yabancı inşaat firmasını daha yerel inşaat piyasasında faaliyete geçirme çağrısında da bu neden olabilir – model olarak Yılmazalar’dan bahsedilmişti.

Şirket ağırlıklı olarak İsrail’de en büyüğü Electra, Danya-Cebus ve Ashtrom olmak üzere diğer faal şirketlere taşeron olarak faaliyet gösteriyor. Uzmanlık alanı, üst düzey inşaat gerektiren kulelerde iskelet çalışmasıdır. Almanya’da yapılan inşaat kalıpları gibi sofistike ekipman ve çalışanlarının nispeten yüksek düzeyde çalışkanlığı ve disiplini sayesinde şirket, İsrail’deki bu tür projeler inşa etmede olağan programlarını, bazen altı aya kadar kısaltmayı başarıyor. girişimciler için servet.

Eric sorulduğunda, “Açıkçası bize bir iltifat olarak ele alınmasını bir model olarak görüyoruz,” diyor Eric. “Buraya girmenin uygulanabilirliğini kontrol eden yabancı şirketlerin pek çok güçlük ve her şeyden önce vergilendirme olduğunu görecekleridir. . “İşveren vergisi – İsrail’de çalışan her yabancı işçiye uygulanır. Yani, her işçinin aylık maliyeti, daha çekiç kaldırmadan önce bile aylık 1.000 dolardır.

İşe alım, “Devlet, İsraillilerin sanayide istihdamını teşvik etmeye çalıştıkları bir dönemde, yabancı işçilerin ithalatını artırmak için birkaç yıl önce vergiyi koydu” diye ekliyor. “Sorun şu ki, endüstride ıslak işlerde (döşeme, alçı, kalıp ve demir işleri; NB) çalışan İsraillilerin olmaması. Plan bozulduktan ve hükümet mümkün olduğunca çok sayıda yabancı işçiyi inşaat için getirmeye çalıştığında – bu vergiye ihtiyaç olduğunu görmüyorum. Arazideki herhangi bir azalmanın müteahhidin değil apartmanın alıcısının cebine ulaşması için kiracı başına fiyat ihalesi yapılır. Aynı şey işgücü maliyetinde de olacak. “Hükümet, diğer şeylerin yanı sıra, yabancı işçiler üzerindeki ağır vergilendirmeyi kaldırarak veya azaltarak emeği düşürdüğünde – bu hemen dairenin fiyatına yansıyacaktır.

“Bunun ötesinde, İsrail’de yabancı işçi getirme prosedürleri karmaşık ve şirketin faaliyetleri açısından külfetli. Öte yandan, hükümetteki çeşitli unsurların bürokrasiyi hafifletmeye çalışmak için iyi bir niyet olduğunu biliyorum. , bu yüzden değişikliklerin olup olmadığını beklemek ve görmek zorundayız. “

Daha fazla şirket getirmek konut krizinin çözülmesine gerçekten yardımcı olacak mı?

İşe alma: “Hükümetin inşaat süresini kısaltmak için attığı her adım hayati önem taşıyor. Arzın artmasının yanı sıra, geliştiriciler için büyük bir genel gider tasarrufu sağlıyor. Başarılı olurlarsa, kutsanacaklar.”

Daha fazla yabancı inşaat firmasının gelmesi seni rahatsız etmez mi?

Eric: “Aksine, herkes bizim bir kartel olduğumuzu düşünüyor. Biz İsrail pazarında istisnai bir faktörüz ve birçok İsrailli şirket bizi kıskanıyor. Benim için, sadece bakmayı bırakacak birkaç şirket daha getirecekler. her zaman bize. “

İşe alma: “Herkese yetecek kadar iş var. 15 şantiyede çalışıyoruz ve Merkez İstatistik Bürosu’na göre 5.000 aktif şantiye var. Ayrıca, her şey konut ve ofislerle ilgili değil. Ayrıca çok fazla iş var. Konut inşaatındaki artışa eşlik edecek altyapı çalışmaları. “Şirketin şu anda İsrail’de sahip olduğu yönetim gücüyle bizler de sessizce 2.000 işçiye kadar büyüyebiliriz. Bunda hiçbir sorun yok.”

Arık, İsrail’de geçirdiği uzun yıllar boyunca, gerekirse İngilizce olarak terbiye ettiği, kötü olmayan İbranice uyarlaması yaptı. Böyle bir soyadı ile, diyor ki, Ben Gurion Havaalanına ilk indiği andan “Arık” olarak anılana kadar geçen günler meselesi – ki bu onun ilk adı olduğu gerçeği göz önüne alındığında bile yararlı olduğu ortaya çıktı. Şirketin sahibi Ahmet Yılmaz ile aynı.

Eric, piyasa kaynakları tarafından Yılmazlar’ın kıskançlığından bahsettiğinde, şirketin İsrail’deki 20 yıllık faaliyeti boyunca Yüksek Mahkeme’ye sunduğu üç farklı dilekçeden bahsediyor – şirketi baypas olarak gören yabancı işçi şirketleri adına devlete karşı dilekçeler Yabancı inşaat işçileri için davalar reddedildi.

Bu, Shailemzlar’ın gerçekten de yerel inşaat peyzajında ​​istisnai bir faktör olduğu gerçeğini hala ortadan kaldırmıyor. Bu, Ahmet ve Adnan Yılmaz olmak üzere iki kardeşin ortaklaşa sahip olduğu uzun süredir Türk inşaat şirketi Yılmazlar İnşaat’ın bir yan kuruluşu olan yabancı sermayeli bir İsrail şirketidir.

Toplumun İsrail’e gelişinin öyküsü, Bağımsız Devletler Topluluğu’ndan gelen büyük göçü emmek zorunda olduğu için devletin konut inşaatını yoğun bir şekilde artırması gerektiği 1990’larda başlıyor. O sırada Türkiye doğumlu bir İsrailliyi Türkiye inşaat sektörü için işe alıyordu. İşe alma, Türk işçiler ile hizmetlerine ihtiyaç duyan İsrailli inşaat şirketleri arasında bireysel olarak bağlantılıydı.

Şirketin sahiplerinden biri olan Ahmet İlmaz ile tanıştığında tüm bunlar değişti ve ikisi bir emlak inşaat şirketi açarak İsrail pazarına organize bir girişi teşvik etmeye başladı. 1996’da birkaç düzine işçiden oluşan deneysel bir heyet İsrail’e geldi ve sayıları giderek arttı.

2003 yılında şirketin statüsünü güçlendiren bir gelişme yaşandı. İsrail, Türk Zırhlı Kuvvetlerini geliştirmek için Türk Savunma Bakanlığı ile askeri sanayinin imzaladığı yüz milyonlarca dolarlık bir anlaşma kapsamında, benzer ürün ve hizmetlerin karşılıklı alımlarını üstlendi ve Türkler, Yılmazlar’ın İsrail’deki çalışmalarını, anlaşma. Böylelikle aynı yıl İsrail’de 800 Türk işçi çalıştırma vizesi alan şirket, 2012’de sayıları 1.200’e yükseldi.

Bugün şirket konut, ticari ve ofis projelerinin iskelet işlerine odaklanıyor ve istisnai durumlar dışında neredeyse hiç altyapı gerçekleştirmiyor. Şirketin halihazırda dahil olduğu projelerin ötesinde, çok sayıda tanınmış binada iskelet çalışması gerçekleştirmiştir: Azrieli Square Tower; Rishon Lezion’da IKEA kompleksleri; Netanya ve Kiryat Ata; Ashdod’daki yeni tıp merkezi; Tel Aviv’deki Ichilov Tıp Merkezi’nin yeni kanadı; Hadassah Ein Kerem’in Kudüs’teki yeni kanadı; Ve Ashdod’daki BÜYÜK kompleks. Şirket ayrıca Tel Aviv’in kuzeydoğusundaki Tzameret Park lüks kuleler mahallesindeki on kuleden yedisinde iskelet çalışması yaptı.

Asgari ücret aylık net 2.000 $ ‘dır ve daha yaşlı ve daha profesyonel çalışanların aylık maaşı 3.000 $ net ve hatta daha fazlasına ulaşabilir. Eric’e göre bu, Türkiye’de çalışanların aynı iş için kazanacakları ücret seviyesinin yaklaşık iki katı. Eric, “Bu net bir gelirdir, çünkü şirket çalışanların neredeyse tüm masraflarını – konaklama, yemek, uçak biletleri, sigorta, tıbbi muayeneler – karşılamaktadır,” diyor Eric.

Şirket, çalışanların çoğunun yaşadığı ve merkezi bir mutfağın ve 1.000’e yakın kişiye hizmet veren dev bir yemek odasının bulunduğu Kafr Qassem’de yedi binadan oluşan bir konut kompleksine sahip (diğer 200-300 işçi genellikle uzaktaki inşaat projelerinde. merkezden ve orada yaşayın). İşe alma yer seçimini “Müslüman bir ortamda daha rahatlar” diye açıklıyor.

31 Mayıs 2010 sabahı, deniz kuvvetleri, yüzlerce Filistin yanlısı aktivisti taşıyan altı Türk sivil gemisine baskın düzenledi. Gemiler, İsrail’in Şeridin kıyılarına uyguladığı deniz ablukasını kırmak amacıyla Gazze’ye gidiyordu. Bilindiği gibi, o olayda en büyük gemi olan Maui Marmara’nın ele geçirilmesi, dokuz Türk askerin öldürülmesi ve İsrail-Türkiye ilişkileri tarihindeki en ciddi diplomatik krizin olaydan sonra büyükelçiyi geri döndürmesiyle karmaşık hale geldi. gün başkasını tayin etmedi. Geçtiğimiz yıl içinde bazı iyileşmelere rağmen, iki ülke arasındaki ilişkiler henüz normale dönmedi.

Eric’e göre olay ve ardından yaşanan gergin ilişki Yılmazlar’ın faaliyetlerini pek etkilemedi. “İsrail bürokrasisi daha yavaş işledi” diye tahmin ediyor, “ama rutin de karmaşık ve zor bir düzenleme, bu yüzden durum böyle olmayabilir. Ancak, İsrail-Türkiye ilişkilerinin normale dönmesini istediğimiz açıktır ve Türkiye’nin yeniden İsrail büyükelçisi olması için. “

Peki ya işçiler? Buraya gelmeleri motivasyonlarında bir azalmaya neden olmadı mı?

İşe alma: “Motivasyonda bir azalma olmadı. Sadece bağlılık düzeylerini göstermek için – Tzuk Eitan’da Ashdod ve Ashkelon projelerinde çalışan insanlar vardı ve operasyon boyunca hiçbir işçi İsrail’den ve hatta inşaat alanlarından ayrılmadı. füzelerin üzerinden geçtiğini görün. “Ve çalışmaya devam edeceklerdi. Korunan alanlara günde beş altı kez girdiler ve çalışmaya devam ettiler. Kolay aldılar.”

İsrailli tedarikçilerle sorun

Islak işlerde profesyonel insan gücü eksikliğinin yanı sıra, Maliye Bakanlığı’nın konut merkezi, İsrail’deki yabancı inşaat şirketlerinin buradaki inşaat çalışmalarının teknolojik düzeyini artırması ve “inşaat sanayileşmesi” denen şeyi gerçekleştirmesi ihtiyacını da haklı çıkarmaktadır. . ” Bunun nedeni, aynı faktörlere göre, İsrail’de şu anda sanayide yaygın olan yöntemlerin “ilkel” olması ve işin hızlı bir şekilde tamamlanmasını zorlaştırmasıdır.

Bu iddiayı yaptığımda Yılmazlar halkı bunun yanlış olduğunu söylüyor. Şirketin baş mühendisi Hassan Önder, “Buradaki inşaatın başka yerlerde olduğundan daha ilkel olduğunu söylemek imkansız” diyor. “İki yıl önce bizim için kalıpları yapan şirket adına Almanya’da şantiye turları yapıyorduk ve İsrail’de benzer ve bazen daha gelişmiş inşaat yöntemleri kullanıyoruz. Bazı kulelerde ayda dört kat yapıyoruz. Daha fazlasını isteyemezsin. “

Öte yandan, İşe Alım, bunun tüm şantiyelerde geçerli olmadığını açıklıyor: “Pazar ikiye bölünmüş durumda. 20 kat ve daha fazla yüksekliğe kadar inşaat yapan büyük oyuncular var ve bunlar genellikle daha gelişmiş yöntemler kullanıyor. • İnşaatı sanayileştirecek müteahhitler için, Metrekareler inşa edilerek hesaplandığında, sanayileşme harcamaları onlar için çok yüksek olacaktır. Böyle bir durumda, geliştiriciler daha az gelişmiş ekipmanlarla inşa etmeyi tercih ediyor ve inşaatın hızı uzuyor. “

Mühendis Önder’in İsrail’deki inşaatın teknolojik düzeyi hakkında hiçbir şikayeti olmamasına rağmen, yerel inşaat sektöründe projeleri hızlı bir şekilde tanıtmayı zorlaştıran başka engeller olduğunu söylüyor. “Buradaki asıl sorun tedarikçilerdir” diyor. “Tedarikçi ve beton fabrikası, demir fabrikası, kalıp tedarikçisi ve pompa tedarikçisi yok. Bu unsurların her birinin yalnızca birkaç tedarikçisi var ve ekipmanın veya malzemelerin gelmesi uzun zaman alıyor. Çünkü bu tür çok az zaman var – varlar düzelmezler, yine de talep göreceklerini bilirler.

Örneğin, 100 metreküplük büyük bir beton dökümü sipariş ettiğimde, ‘Size bugün 40 metreküp, yarın 60 metreküp daha verebiliriz’ diyebilirsiniz. Ve demirhane iki hafta önceden sipariş istiyor.

Sitede bulunan ve bir kısmı İsrail iş kanunları nedeniyle Türkiye’den ithal edilemeyen çeşitli pozisyon sahipleri ile ilgili olarak şirket çalışanlarından da benzer şeyler duyulmaktadır. İşe alımda “ciddi bir ustabaşı ve inşaat mühendisi sıkıntısı var” diyor. “Üniversiteden mezun olan bir inşaat mühendisi ‘henüz betonun tadına bakmadı’ ve şimdiden ayda 25.000 şekel kazanıyor – çünkü onun gibi pek bir şey yok.”

Vinç operatörleri sorunu da Türkler için acı bir sorundur. Gis, “Türkiye’den vinç getirmek imkansız ve İsrail vinçleri arasında ortalama iş kalitesi yüksek değil” diyor. “Yabancıların sadece ıslak işler için getirilmesine izin verilir. Türk vinçlerini getirebilirsek – bu zaman kaybıdır. Uçarız. Deneyimli bir vinç operatörü işi% 10-% 15 oranında teşvik edebilir.”

Eric’e göre, sahadaki her vincin bir vinci var, ancak tedarik eksikliği, orta ve alçak olduğu ortaya çıkan bir vincin yerini almasına izin vermiyor. İşe alma, hükümetten yerel yetkililere kadar hükümetin, projelerin hızlı bir şekilde tanıtılmasına özel bir ilgi göstermediğini de ekliyor: “Türkiye’de şimdi İstanbul’da bir yeraltı geçidi kazın ve gece gündüz çalıştıktan üç ay sonra hazır ve gürültüden şikayet edecek komşusu yok. “Bu, neden olunan herhangi bir hafif rahatsızlıktan dolayı toptan satış sahalarını gece çalışması için kapatır. İnşaat apartmanlarla bitmez. Altyapıya eşlik etmesi gerekir ve hız tarif edilemeyecek kadar yavaş. Örneğin, Ben Raanana’da ikamet ediyorum. 531 numaralı yol kaç yıldır asfaltlandı? “

Geçtiğimiz yıl inşaat sektörünü kasıp kavuran ölümlü iş kazaları dalgası, bu yıl Tel Aviv’deki toptancı pazarında konut projesinde meydana gelen kazada bir işçisini kaybeden Yılmazalar’ı da kaçırmadı. Ancak bu, şirket çalışanları arasında 20 yıllık bir süre içinde yalnızca üçüncü ölümdür.

İşe alım, “İsrail’e gelen her çalışan, yüksekte çalışma kursu için doğrudan uçaktan iniyor. Her sabah onlara ek güvenlik eğitimi veriliyor ve müşteri adına bir güvenlik görevlisi var. Her şeyi yapıyoruz,” diyor. “Ancak 17. kattaki bir işçi emniyet kemeri taktığında ve onu yaşam hattına bağlamadığında (işçilerin emniyet kemerlerinin yüksekte takılması gereken sabit bir metal kablo; PS), bu, yapılamayacak bir insan faktörüdür. % 100 engellendi. “

Kaza dalgasını nasıl açıklıyorsunuz? Sitelerin yeterince devlet gözetimi olmadığına dair eleştiri doğru mu?

İşe alma: “Devlet gözetimi kazaları önleyemez. Bu, daha fazla inşaat başlangıcıyla ve ayrıca daha fazla vasıfsız işçinin sektöre girmesine neden olarak işgücünü artırma girişimleriyle ilgili olabilir. Şantiyenin yükselmesi “Eğitim almadan büyük yüksekliklerde yürüyen profesyonel olmayan bir işçi – bu yaşam için bir tehlike.”

Yahudiler bir yana, sektörde neden neredeyse hiç İsraillinin olmadığı sorulduğunda, Arık ve Gisus cevaplamakta zorluk çekmiyor. Eric, “Çok zor bir fiziksel çalışma,” diyor, “Oğlumun da dağcı olmasını istemiyorum. Kim 35 derece çekiçle çalışmak ister?” Ayrıca Türkiye’de, ülkedeki yaşam standardı yükseldikçe inşaatçı sıkıntısı başladığını söylüyorlar.

Sektördeki damgalama İsrailli işçinin tembel olduğunu söylüyor. Bu ne ölçüde doğrudur?

Eric soruya gülümsüyor ve şöyle diyor: “1997’de Givat Shmuel’de bir mahallenin inşası sırasında, kiraladığımız İsrailli bir demir adam vardı. Bir iki gün sonra ona ‘evde uyu, ödemeye devam edeceğiz’ dedik. maaşınız var, sadece burada çalışmaya devam etmeyin, çünkü eğer işçilerim “Nasıl çalıştığınızı görürler. Onları da kaybederiz.”

İşe alma: “Bu sadece teorik bir tartışmadır. Islak işlerde çalışan Yahudi yoktur ve Arap-İsrailliler de hızla ‘Raisim’ olmak ve yönetim pozisyonlarına geçmek ister. Genellikle Filistinlileri istihdam eden bir Arap-İsrailli taşeron vardır, böylece topraklardan daha fazla Filistinli getiriliyor. “

Hükümetin Yahudi inşaat işçilerini eğitme girişimleri hakkında ne düşünüyorsunuz?

İşe alma: “Bence güzel, ama normatif bir adam oğlunu tırmanıcı olmaya göndermez. İskelet çalışmaları için bir fakülte açmak ister misiniz? Başarılı olsunlar. Ama bizim insanlarımızın içinde oturuyoruz. Bunun üzerinde kim çalışmaya gidecek? ? “. 

 

Benzer Gönderiler

Yılmazlar Construction İsrail’de İnşaat

senol

İsrail İnşaat Sektörüne Türk Modeli

senol

Yılmazlar Özel Uçakla Personellerini Getirdi

senol
Yükleniyor....